Ανοίγοντας τα μάτια το πρωί, συνηθίσαμε να προσκολλάμε στη συνήθεια της δυσαρέσκειας. Προφανώς δεν είναι ευχάριστο το αποδιοργανωτικό και απότομο ‘’ντριν ντριν’’ στο ξυπνητήρι.  ‘Ομως δεν θυμίζει νοήμων οργανισμό, η εμμονή στο πρώτο ημερίσιο συναίσθημα που μας προκλήθηκε από το δυσάρεστο ξυπνητήρι. 

Εμείς. Ο άνθρωπος. Ένα τόσο πολυσύνθετο όν, τόσο συναισθηματικώς ποικιλλόμορφο είδος. Αν ξυπνούσαμε και σκεφτόμασταν πως ένας ‘’εχθρός’’ που μας παροτρύνει σε μια κακή μερα είναι το ξυπνητήρι, τότε οι δυνατότητες για μια καλή μέρα προκύπτουν απο το γεγονός της αποβολής αυτού του συναισθήματος, διότι δεν αποτελεί καν πρόκληση στις πραγματικές αντοχές και δυνατότητες του ειδους μας.  Αντ’αυτού ας σκεφτόμαστε πως το ξυπνήτηρι βρίσκεται εκεί και μας ξυπνάει για να μας θυμίσει οτι κυνηγάμε τους στόχους μας, το οποίο, είναι πολύ πιο αποδοτικό απο την απραξία. Τι θα έλεγε κάποιος αν του έλεγα να κολλήσει ενα χαρτάκι με τους στόχους του στο ξυπνητήρι, ένα ακόμα στον καθρέφτη στο μπάνιο του, ενα στο πορτοφόλι του, παντού. Άν η πρώτη μας σκέψη μας, ήταν όχι μια σκέψη αποστροφής και μια δικαιολογία με βαρύτητα, αλλά μια σκέψη που που μας δίνει δύναμη κατ’επιλογήν. Επιλογή, η λέξη απο μόνη της αποτελεί μυϊκή ομάδα της ανθρώπινης πνευματικής υπόστασης. 

Ο έλεγχος, αυτό το ψυχικό ολοκλήρωμα, όταν αποκτάς το αίσθημα του αυτοελέγχου. Χάνεις τον έλεγχο, αν τρως ανεξέλεγκτα, παχαίνεις και καταλήγεις να ισοπεδώνεις την αυτοπεποίθηση σου, όταν δεν σου αρέσει το σώμα σου και δεν γυμνάζεσαι. Χάνεις τον έλεγχο όταν δεν κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου. Ποιός μας σταματάει πραγματικά απο το να χαιρόμαστε και να οδηγούμε σε ευχάριστα πράγματα τον εαυτό μας, κάθε μέρα; Ποιός είναι ο εχθρός αν όχι ο εαυτός μας; Πρέπει να τον υποτάσσουμε όποτε εμφανίζει κατι αρνητικό στο μυαλό. Πρέπει να τον προπονήσουμε να σκέφτεται θετικά, ικανοποιητικά και ευχάριστα αποτελέσματα. Δανειζόμενος τα μαθηματικά, θα πώ πως, πριν τα αποτελέσματα βρίσκονται οι πράξεις. 

Η σκέψη είναι επιλογή. Με μια σύντομη προσωπική έρευνα, ο καθένας θα έβλεπε πως ειναι διαδεδομένο στους ανθρωπους να προσκολλάνε σε συνήθειες, οποιασδήποτε φύσης. Γιατί λοιπόν να μην επιλέξουμε τις συνήθειες στις οποίες θα ωθήσουμε τους εαυτούς μας, ως προς όφελος μας; Γιατί να μην προκαλέσουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς σε εναν αγώνα για βελτίωση; Γιατί να μην χτίσουμε μια περιπέτεια, σε αυτή τη ‘’συγχρονη ζωή’’ , μια δύναμη που θα ριζώσει μέσα μας αυτή τη στιγμή. Όχι μετά, ποτέ μετά, τώρα. Να ξεκινήσουμε να προπονούμε αυτή τη στιγμή, το μυαλό μας, το σώμα μας  στη θετική σκέψη, στην απόλαυση κάθε στιγμής, στην περηφάνεια μας που αντέξαμε το ξυπνητήρι σε σημείο τέτοιο, που δεν μας ενοχλεί πια το πρωί! Οφείλεις να νιώθεις περήφανεια για αυτό που είσαι σήμερα, γιατί παλι ξύπνησες. Φαντάσου τις δυνατότητες σου όταν τα πρωινά σου συναισθήματα μετατραπούν σε συναισθήματα ετοιμότητας, σε συναισθήματα περηφάνειας για αυτό που κάνεις, για αυτό που είσαι! 

Νιώθω δέος μπροστά στη δύναμη ενός θετικού μυαλού. Θαρρείς και μια δική του, αυτόχτιστη ενέργεια ρέει μέσα του και γύρω του και εκπέμπει. Αν προσπαθούμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας, γιατί κάνουμε ότι κάνουμε, αν του θυμίζουμε τη στιγμή που σκεφτεται αρνητικά ΥΠΟ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΑ, να εντοπίζει τη θετική πλευρά και τη κερδοφόρα πλευρά της ροής στη ζωή του, μόλις καταλήξει να είναι συνήθεια, θα μετρατρεψουμε τη προσωπικότητα μας σε ένα υπερόπλο, επιτρέψτε μου, με απεριόριστες δυνάμεις, ενα όπλο με ικανότητες αυτορύθμισης, αναζήτησης, επίτευξης, πραγματοποίησης, αυτοαποβολής αρνητικότητας, ηδονική εμμονή με τη βελτίωση, εμμονή με την ψυχική υγεία και αυτοκαθοδηγούμενη πραγμάτωση θετικών σκέψεων και αποτελεσμάτων. 

Ξεκινήστε τα πρωινά σας με ερώτήσεις στον εαυτό σας. Είμαι σήμερα αυτός που θα ήθελα να είμαι; Έπειτα ακολουθήστε μόνο τη θετική σκέψη, σε κάθε εμπόδιο που θα εμφανίζεται. Βημα-βημα, μερα με τη μερα, αποβάλετε και διαγραψτε τη συνήθεια της απογοήτευσης σε μια ανεπιθυμητη κατασταση. Ρίξτε φως, στη σκιερή γωνία, σε αυτή του εαυτού που αποτελεί τον εχθρό σας.